|
POCHODZENIE:
Owczarek Podhalański jest jedną z pięciu ras polskich uwzględnianych przez FCI; kontrolowana hodowla a od około 1920 roku; pierwsza wystawa klubowa psów rasowych w Zakopanem w 1973 roku (zgłoszono 65 psów); ostatnie zmiany we wzorcu z dnia 08-10-1988; występuje przede wszystkim w Tatrach i Beskidach, spotykany także w Sudetach i Bieszczadach; typ owczarka spotykanego w Tybecie, na Kaukazie i w Mongolii, co wskazywałoby na pochodzenie wszystkich tych ras od doga tybetańskiego. Owczarek podhalański pochodzi z Karpat, z pogranicza Polski, Czech i Słowacji. Jest blisko spokrewniony ze słowackim czuwaczem i kuwaszem z Węgier. Wszystkie te rasy wywodzą się od jednego białego psa pasterskiego, który służył owczarzom z terenów między Karpatami a Dunajem - Wołochów.
UŻYTKOWOŚĆ: Polski owczarek podhalański jest psem pasterskim i stróżujacym. Przed wojną używany przez policję i wojsko jako pies stróżujący i patrolowy, przez GOPR wykorzystywany jako lawinowy pies ratowniczy. Owczarek podhalański to przede wszystkim pies pasterski, przystosowany do samodzielnego pilnowania owiec. Dlatego jest niezależny i wymaga konsekwentnego wychowania. Jest pojętny i inteligentny, więc prowadzenie nie stwarza dużo problemów, jeżeli robi się to w umiejętny sposób.
|
